Dag 3: meestal bijltjesdag. Je realiseert je dat je halverwege de cursus bent en dat je nog een ontzettende hoop werk te doen hebt. Bovendien lijken je armen twee keer zo zwaar geworden te zijn, en de hamer ook trouwens. Alles doet zeer, door de bewegingen die je niet dagelijks maakt. Gelukkig had ik er geen last van vandaag. Ik heb heerlijk gewerkt, ondanks dat de dag startte met regen. Mijn “gebeden” in de blog van gisteren zijn blijkbaar gehoord (over dat ik wel weer graag naar Nederland kom…. meteen regen). Dat was nou ook weer niet de bedoeling. Gelukkig hield het na de lunch op, waardoor de middag erg lekker was. Windje erbij, niet al te warm. Prima.
Op dag 3 ga je verder zoeken naar je vorm. Lijnen goed maken, vlakken effen maken, hobbels en bobbels eruit halen enzovoort. Deels heb ik ook weer veel met de rasp gedaan. Dat werkt ontzettend lekker. Wel bergen met poeder zodat je gauw helemaal wit bent, maar dat heb je met de haakse slijper ook (en die gebruik ik nu niet, omdat albast veel zachter is dan marmer, dat kan je niet raspen en vanwege de snelheid werk je dan met een haakse slijper met een schuurschijf erop). En inderdaad: er liepen een paar sneeuwpopjes rond. Als je je haakse slijper verkeerd houdt (of tegen de wind in gaat staan), dan krijg je al het slijpsel in je gezicht, heerlijk, maar niet heus. Als je het vaker hebt gedaan, dan merk je dat je altijd wel een manier kan vinden om het slijpsel van je af te laten gaan, maar nog niet iedereen heeft dat in de gaten. Met als gevolg: een metamorfose naar sneeuwpop.
Gelukkig kan je dat eind van de dag weer snel afspoelen, of eraf zwemmen. Vandaag hebben we nog een “apero” gedronken, omdat Mick jarig was en Mick en Dominique zoveel jaar waren getrouwd. Ze hadden champagne en lekkere hapjes gekocht, wat meteen mijn maaltijd werd. Wel zo makkelijk. Hieronder nog wat foto’s voor een impressie van de cursus.
