Afgelopen weken stonden in het kader van wachten op bericht van de notaris. In Frankrijk is het zo dat de Compromis de Vente (de voorlopige koopovereenkomst) voor een huis bij de notaris moet worden getekend (en niet bij de makelaar zoals in NL gebruikelijk is). Er was ons al verteld dat we geduld moesten hebben, want alles in FR duurt iets langer dan we gewend zijn. We hadden wel gevraagd of het vóór ons vertrek naar NL eind april zou kunnen plaatsvinden.
Na drie weken wachten kregen we afgelopen maandag eindelijk bericht: de rdv (rendez-vous, de afspraak) met de notaris is gepland op 21 april. Hoera!
Tijdens een van onze wandelingen afgelopen week door de rivierbedding van de Rieutord, zagen we ineens deze stenen kopjes liggen. Er was iemand creatief bezig geweest. De eerste twee kopjes kwamen we tegen, de derde heb ik zelf gemaakt. Met zo ontzettend veel stenen beschikbaar, is het niet moeilijk er één te maken!
Departementen in Frankrijk
Wat wij hier merken, is dat de departementen in FR (vergelijk met onze provincies) nogal eigenzinnig zijn. Dat merken we vooral omdat wij momenteel in Ganges verblijven, dat in de Hérault ligt, departement 34, net als Montpellier. De buurdorpen waar wij al eerder over schreven zoals Sumène, Saint Hippo, Sauve, Le Vigan en de stad Nîmes, liggen in de Gard, departement 30.
Vanuit Montpellier staat Ganges overal op de verkeersborden aangegeven. Prima! Maar kom je vanuit Nîmes, dan is Ganges de grote afwezige op verkeersborden: overal staat Le Vigan aangegeven (want Ganges is een ander departement…). Ook als je iets zoekt over bijvoorbeeld het aanvragen van een fiscaal nummer in FR, en je geeft aan dat je in Ganges woont, dan wordt je naar Montpellier gestuurd: 50 km verderop. Terwijl als je aangeeft dat je in St Hippo woont, dan wordt je naar Le Vigan gestuurd (15 km vanaf Ganges)… maar ja, ander departement. Op Wikipedia staat bij Ganges een paragraaf geschreven over “Le difficile positionnement administratif de Ganges” ofwel de moeilijke administratieve positie van Ganges.
Wat is nou het geval? Er blijkt oud zeer te zijn! Ganges hoorde namelijk vroeger bij de Gard. Omdat de Gard geen uitweg had naar de Middellandse Zee, is er ooit een uitruil geweest tussen het kanton Ganges en het kanton Aigues-Mortes, zodat de Gard wél een uitgang naar de Middelandse Zee zou hebben (zie de twee rode cirkels op het kaartje).
Ganges zal door zijn geografische ligging altijd zeer nauw verbonden zijn met het naburige departement de Gard, met name door het handelsverkeer, door de wegen en vroegere treinverbinding Nîmes-Le Vigan, die door Ganges lopen.
Wij hebben ook het idee dat de Voie Verte (die fietsroutes over oude spoorlijnen) nu pas in aanleg is tussen Ganges en St Hippo, want die overschrijd dus de departementsgrenzen. En dat leidt dus weer tot extra overleg (en misschien wel gesoebat) tussen die departementen. We blijven duimen dat de Voie Verte in 2023 in gebruik wordt genomen!
Pic Saint-Loup
Zaterdag was het best koud met harde wind. Daardoor hebben een rondrit gemaakt bij de Pic Saint-Loup. Dat is een opvallende berg van 658 meter hoog, hij torent boven alle heuveltoppen in de omgeving uit en is zichtbaar in grote delen van het gebied rond Montpellier. De berg heeft zowel steile als glooiende zijden, daardoor is het een attractie voor wandelaars en klimmers. Rondom de Pic wordt veel wijn gemaakt en is ook bij fietsers geliefd. Overigens… de foto’s zijn van internet ‘geleend’, het was gisteren iets te grijs om een aardige foto te maken van de Pic…
De Pic Saint Loup ontleent zijn naam aan een middeleeuwse legende. Drie broers, genaamd Loup, Guiral en Clair, allen verliefd op de schone Bertrade, vertrokken op kruisvaart zonder dat zij wisten wie zij als echtgenoot zou kiezen. Eenmaal terug uit het Heilige Land, was de geliefde Bertrade echter overleden. In hun verdriet en wanhoop besloten de drie broers als kluizenaars te gaan wonen op drie naburige bergen. De piek waarop Guiral leefde, werd de Saint-Guiral genoemd. Deze bevindt zich vlak bij de Mont Aigoual. De berg waarop Clair woonde, werd Saint-Clair genoemd, en aan de voet van deze berg werd de stad Sète gebouwd. Thieri Loup bewoonde de hoogste van de drie bergen, de Pic Saint Loup. Zoals zijn twee broers, ontstak hij zolang hij leefde ieder jaar op 19 maart een vuur ter herinnering aan zijn geliefde.
Croix St-Micisse
Vandaag, zondag, hebben we weer een flinke klauterwandeling gedaan. Het weer was vandaag zachter en bijna geen wind. Prima dus voor een stevige wandeling. Van Cazilhac (bij de P) naar Les Concasses, St Micisse, Rocher de Sion, Croix de St-Micisse, Agonès en weer via St-Micisse (met extra driehoekje) terug. Ik ben trouwens een grote fan geworden van bovenstaande topografische kaarten! heel goed op internet te bekijken, goed te zien waar je kan wandelen en ook hoeveel hoogte je moet overbruggen. Geweldig!
Soms wandel je over een soort hoogvlaktes, soms flink klauteren over stenen paadjes, en vaak beloond met fraaie uitzichten, bijvoorbeeld met de Hérault ver beneden je. Alhoewel dat Croix de St-Micisse een draak van een ding is…. Maar goed, wel de 315 meter hoogte aangetikt. En dat is voor Bart best een prestatie met astma. We zijn heel blij dat dat hier lukt, het klimaat lijkt echt beter te zijn voor Bart. Zo fijn!
We merken ook wel dat we aan onze laatste maand hier zijn begonnen. Gek hoor, dat we nu weer aan het aftellen zijn. Nog twee weken werken, dan weekje vrij/vakantie (er is hier in het huis dan een grote Yoga stage en dan is het hele huis vol… vandaar dat we even op pad gaan). En dan is het alweer de laatste week van april en tijd om in te pakken en terug te rijden naar Leiden. Die vier maanden vliegen om!