Feest en verder opstarten

Avondzon in de keuken

De tijd vliegt, zo zijn er al weer twee weken voorbij! We zijn een weekje in Nederland geweest, om onder andere op 6 oktober naar
de diploma-uitreiking van Milla te gaan. Een hele happening op de Erasmus en lange zit, want ruim 200 studiegenoten en Milla kregen hun diploma van IBCoM (International Bachelor for Communications and Media).

Op maandagavond 10 oktober weer gaan rijden met lekker volle bus om weer wat van onze eigen spullen in Frankrijk te krijgen. De rit ging weer voorspoedig, lekker rustig op de weg. Ook met de brandstof-tekorten in FR viel het mee, al hebben we voor de zekerheid voor
de grens de bus nog volgetankt. Op de snelwegen stond keurig aangegeven bij welke stations er geen benzine of diesel meer was, dus je kon er prima rekening mee houden. Thuisgekomen in FR zag
je bij de tankstations nog wel restricties: maximaal 30 liter of 60 euro tanken. We hebben niet echt lange rijen gezien, dus met een beetje plannen kom je een heel eind.

Hadden we trouwens al verteld dat we inmiddels ook een Frans kenteken hebben en dat het dus gelukt is onze bus te exporteren uit NL en te importeren in FR? Vlak voor ons vertrek naar NL hebben we dat nog kunnen regelen, en dan niet alleen dat, maar meteen ook een Franse autoverzekering. Vonden we toch ook wel weer een mijlpaal! Nu nog hopen dat de Nederlandse belastingdienst meewerkt en dat we nog behoorlijk wat BPM terugkrijgen.

CV’s (les chaudières) aansteken

Bij thuiskomst was een van de eerste dingen die we wilden gaan doen, de ‘grosse Bertha’s’ aansteken, ofwel de Cv-ketels aanzetten. Het duurt 3-4 dagen voordat het huis hier iets is opgewarmd, en ook hier begint de temperatuur al iets te zakken. In huis is het nu nog 19 a 20 graden, buiten nog wel hoger. Gisteren kwam het kwik nog boven de 25 graden uit! Gewoon zomer 🙂 Maar toch, met de Cv-ketels aan de slag, gebruiksaanwijzing van Hélène erbij, op de knieën en aansteken maar. Hieronder zie je die twee joekels… wat een apparaten…. De CV werkt in zo’n huis heel anders, we kunnen het niet via een thermostaat regelen. Vandaar dat het overal enigszins op temperatuur gebracht moet worden, en dat duurt daaagen. Bart heeft ook nog minstens een halve dag rondom de CV ketels schoongemaakt, want naast, achter, onder en boven de ketels was het natuurlijk in geen jaren schoongemaakt. Alle buizen hebben weer hun oorspronkelijke kleur en zijn niet meer grijs. De plint heeft weer de zwarte kleur, alles weer ontdaan van een laag van 50 jaar (of meer) stof.

Ook hebben we alle dozen die we weer in onze Camionette hadden meegenomen weer uitgepakt en opgeruimd. Zoeken in huis om alles een plek te geven, wat is de meest logische. Ook dat is weer gelukt en weer zo’n 20 dozen plek gegeven. In het huis hangen nergens gordijnen (logisch op zich), en dat maakt het best kaal en hol. Dus ik had vanuit NL een aantal kant en klare gordijnen meegenomen en die heb ik opgehangen voor een beetje sfeer. Die kant en klare gordijnen zijn allemaal 2,60 m hoog, veel te kort dus voor in ons huis. Dus ik heb er wat extra gekocht in een andere kleur, waarmee ik ze kan ‘verlengen’. Dus ik zal de naaimachine een keer tevoorschijn halen om dat te doen. Lijkt me een leuk klusje! Foto’s volgen als dat klaar is.

Amsterdamse drank-kruik in Frans huis

Ondertussen ontdekken we (nou ja, vooral Bart) veel grappige nieuwe dingen in het huis. In de kelder vond Bart twee kruiken met drank uit Amsterdam! Eén van Wynand Focking, en als je dat googled, dan zie je dat dat die Amsterdamse distilleerderij nog steeds bestaat! Dat is toch wel toevallig, Nederlandse drank in dit Franse huis. Het lijkt best heel oud, maar of het nog drinkbaar is?

Verre mousseline

Ook heeft Bart een hele studie gemaakt van allerlei glas dat in het huis voorkomt: ‘verre mousseline’. Dat is antiek geëmailleerd glas, bedrukt met kantachtige patronen. Een elegante manier om privacy te bewaren. En zowaar zit er in de buurt van Beziers (ook in de Languedoc) een bedrijf dat zich daarin nog gespecialiseerd heeft: Verrerie mousseline. Dat is goed om te weten, want dan kunnen we nog eens een keer wat ramen laten restaureren.

Bij dat bedrijf leerden we het volgende: wanneer is Mousseline glas uitgevonden? Een van de eerste sporen is een vermelding van dit glas in een rapport over chemische kunsten uit 1836 in de glasfabriek van Choisy le Roi. De versieringen werden gemaakt door warm emailleren met een besprenkeling van echte tule of kant die over het gaas was gespannen. Het eerste patent dateert van 1842 door Dumas en Goddard in Lyon, de eerste bekende catalogus is die van het glas-in-lood atelier Laurent et Cie in Parijs in 1843.
Op de foto’s hierboven zie je een van onze ramen aan de straatzijde, waar onderdelen van het mousseline glas zijn vervangen en bijvoorbeeld beplakt met spiegelfolie. Hmmm, niet heel fraai…

Le jardin (de tuin)

Ondertussen ontdekken we de tuin ook iets meer. De oleander is flink gesnoeid, we hebben nog steeds frambozen, mooie paarse bloemetjes (akkerwinde?) en grasmaaien geeft een heerlijke geur (van alle kruiden die door het gras heen groeien, vooral tijm ruik je, maar volgens mij ook iets van oregano of marjolaine… haha).

Promener (wandelen)

Voor de ontspanning wandelen we ook nog genoeg en ontdekken leuke nieuwe paadjes. Zien jullie dat huis rechts onderin? Dat is gewoon op de rotsen gebouwd (zoals zoveel hier, bij deze is het extra goed zichtbaar…!)

Duplex vloerboenmachine

Zaterdag een ‘grote’ dag: dan zouden we met onze Duplex aan de gang gaan, een professionele vloerboenmachine. We dachten dat dat wel heel goed bruikbaar zou zijn in ons huis met al die tegels. Dus op de RDC (rez de chaussee, begane grond) veel ruimte gemaakt en aan de slag maar… Zie hier boven de foto’s na behandeling in de eetkamer… wij zien goed het verschil. Ook hier kwam weer genoeg modderwater vanaf tijdens het boenen!

Tête occupée

Vooral ik merk dat er zóveel in het huis te doen is, dat het nogal overweldigend is en dat ik soms niet weet waar te starten. Je hoofd zit overvol met ideeën, plannen en uitgaven, maar niet alles kan tegelijk. Daarbij willen we ook zoveel mogelijk hergebruiken en zo min mogelijk nieuw kopen. Gelukkig is Bart daarin heel praktisch, stapje voor stapje, en is goed in keuzes maken wat nu te doen en wat later. Heel fijn voor mijn drukke hoofd… 😉

Ondertussen maken we ons ook klaar voor het eerste bezoek! Frans (broer van Bart) en zijn vrouw Elian komen een paar dagen langs. Heel gezellig, en ook (voor mij) een beetje lastig, want ik wil graag een goeie gastvrouw zijn: en het is nu hier nog een beetje kamperen…. dus tja… Nou ja, ze weten dat (van het kamperen),
dus we gaan er het beste van maken! Gezellig wordt het vast.
De woonkamer heb ik ook een beetje heringericht, zodat we met meerdere mensen er kunnen zitten (we hadden eerst alleen de canapé er staan, beetje kaal). Dus nu twee banken, stoelen en een salontafel (van twee verhuisdozen met lap stof er overheen) neergezet. Gisteren stuurde ik Frans bovenstaande foto met het uitzicht uit de logeerkamer, bleek dat het blauwe op de foto het enige blauw te zijn wat ze die dag gezien hadden (alleen maar grauw en grijs…). Ik zal ze maar niet vertellen dat het vandaag ook wat grijs was hier, misschien keren ze dan nog om… Wordt vervolgd!