Gezellig avondje op het terras

Kees en LiaNa een paar dagen afwezigheid op de blog, ben ik weer eens in de buurt. Alleen is maar alleen, dan heb je ook niet zoveel te schrijven. En om nu weer uitgebreid over een wandeling te gaan schrijven… daar hebben jullie al genoeg over gelezen. En maandag was ook een top-dag, not. Ik dacht dat ze hier geen tweede pinksterdag kenden, dus ik ging op mijn gemakje boodschappen doen ’s middags. Helaas, bij 3 supermarkten geweest, alles dicht (waren alleen de ochtend open). Een lekkere misser. Gisterenavond daarentegen was een stuk gezelliger. Ik kreeg bezoek van Kees en Lia uit Oegstgeest. Kees zit samen met mij op Franse les. Zij kamperen altijd 4 tot 5 maanden in de Drome vallei, zo’n 100 km noordelijker dan waar ik zit. Ze wilden altijd nog een keer rond de Gorges du Verdon rijden, en hebben dit gisteren gecombineerd met een bezoekje aan Barjols.En hoeveel toeval kan je hebben in de wereld. Zitten we tijdens het eten te kletsen over van alles en nog wat. Werk, kinderen, vrije tijd enzovoort. Ik wist van Kees dat hij bouwkundige was (en nu gepensioneerd), dus dat we wel wat raakvlakken hadden. Vertelt hij gisteren waar hij allemaal gewerkt heeft, blijkt hij jaren samen met Fons Verheijen te hebben gewerkt. Nu moeten jullie weten, dat ik Fons een beetje ken, omdat hij een grote kartrekker is van het Architectuurcentrum in Leiden, waar ik zo nu en dan vrijwilligerswerk voor doe. En bij het architectenbureau van Fons werkt Inge, een van mijn Leidse vriendinnen. Al pratend bleek dat hij Inge ook kent, eigenlijk kent hij haar ex Jos beter, maar had Inge, ook met haar dochter Iris vaak op het voetbalveld gezien, waar Kees weer 30 jaar voorzitter van is geweest. Hoe bedoel je toeval?

Een andere toevalligheid was dat Carola het boekje Parels op het Dak vorige week had meegenomen, om er iemand anders blij mee te maken. (Voor degene die het niet weten: een jaar of vijf geleden heb ik aan dat boekje over dakopbouwen in Nederland als vrijwilliger voor het RAP meegewerkt). Nou, dat boekje (waar Fons een van de grote initatoren van was), die heb ik dus met veel plezier aan Kees cadeau gedaan. Dat vond hij erg leuk. Nog zo’n toevalligheid. We hebben er hartelijk om moeten lachen.

Voor het eten had ik een experiment gedaan. Jaren geleden had ik een spannend recept gelezen van een koude groenteomelet in een Frans reis/kookboek. Dat leek me erg mooi om een keer te maken, maar kost veel tijd. Dus gisteren daarmee aan de bak. Inderdaad: wat een klus! Het moest een soort terrine worden in een cake-blik. En om nou te zeggen dat het resultaat er fraai uit zag…. nee. Hij was een beetje ingestort. Gelukkig was de smaak wel lekker. Maar of ik hem nog een keer ga maken….? Nee ik denk het niet. Bij de omelet nog een lekkere salade aux noix gemaakt met wat tabouleh en olijvenbrood. Het was een smakelijke avond.

Zo meteen nog even de afwas doen en dan gaan uitkijken naar 4 dagen bezoek van Jaap en Alberte (van de HTS), en bijna aansluitend 3 vrienden van de NLP cursus uit Eindhoven. Een fijn vooruitzicht!

1 reactie

  1. Hoewel ik geen pc-freak ben heb ik je verhaal toch gevonden. Heel leuk omschrijf je hoe je de avond met ons heb doorgebracht en hoe klein de wereld weer eens was. Ook wij hebben genoten op dat prachtige terras met een schitterend uitzicht over de plaats Barjols. Het boekje “Parels op het dak” heb ik met veel plezier gelezen. Nog hartelijk dank daarvoor. Afgelopen vrijdag 16 september weer voor het eerst naar franse les geweest. Ik mocht (moest) daar mijn verhaal vertellen van onze “vakantie” in Frankrijk. Gelukkig had ik mij een beetje voorbereid. Wij hadden veel pech deze vakantie. Eerst de boiler stuk van de caravan toen de omvormer en ook nog eens panne op de Mont Ventoux. Bergopwaarts ging de rembekrachtiger (le frein assisté)stuk en dat was heel vervelend. In zijn eerste versnelling met knipperlichten (feux de détusse) aan en het zweet in mijn handen naar beneden gereden. Gelukkig was er in Malucain een garage die de panne tijdelijk heeft verholpen voor 12 euro. Er was een luchtslangetje lek. Later is slangetje in een andere garage vervangen.
    Ik heb begrepen dat je niet meer naar franse les gaat. Ik ga je dus missen. Ik had voor iedereen een kleinigheidje meegenomen, ook voor jou dus en ik wil het je nog graag overhandigen. Wellicht bel ik je op dan kan ik het afgeven of ik stuur het op. Marjolein het ga je goed en geniet van het leven. Succes met je frans.

    Groetjes Kees en Lia

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *