Alès, déménagement des meubles et les copains

Het was me wel weer een weekje! Maandag zijn we naar Alès geweest. Prachtige route er naartoe, we hebben diverse winkels bezocht en een hoop assortiment in onze hoofden opgeslagen.
Bij de bouwmarkt hebben we mooie houten ‘plateaux’ kunnen scoren voor in de keuken. We kwamen helemaal blij en met een busje vol terug in St Hippo.

Dinsdagmiddag zijn we naar Brigitte en Max gegaan (van Les Trois Comtes), om een aantal meubels/tapijten op te halen. We hebben een mooie tweepersoons boxspring van hen kunnen overnemen,
de poêle à bois (houtkachel), een paar vloerkleden en een mooi bijzettafeltje. Wel ‘even’ alles van de tweede verdieping naar beneden moeten sjouwen, vier keer met het busje heen en weer gereden en toen stond de entreehal bij ons ‘vol’. De tapijten hebben we meteen uitgerold op de verdiepingen, dat scheelt toch veel met geluid en kou aan je voeten, heerlijk!

De bedden gestald in de entreehal

We kwamen er die dinsdag al achter dat de houtkachel muurvast zat, geen beweging in de pijpen of kachel te krijgen om hem te verplaatsen. We besloten om er woensdag mee verder te gaan,
want het werd al laat en we hadden best al spierpijn van al die trappen lopen met de bedden en tapijten. Dus woensdag met de ijzerzaag weer terug. Bart heeft met veel inspanning de buis door kunnen zagen waardoor we de kachel uit de schouw konden tillen. Maar…. van gietijzer, dus loodzwaar. Met zijn vieren kom je een heel eind, maar het is wel ongelofelijk zwaar! Gelukkig hadden we wat ‘hondjes’ waardoor we het grote stukken konden verrijden.
Op het moment dat we het in de bus wilden gaan zetten, ging het hard regenen. Regen in combinatie met gietijzer: dat is niet heel handig. Dus wederom besloten om het de volgende dag naar ons huis te verhuizen.

Rencontre avec Marie-Claire

Toen we bij onze voordeur stonden, sprak een Française ons aan in het Nederlands. Ze bleek Marie Claire te heten, en jaren met een Nederlandse man in Almere te hebben gewoond. Ze had van Hélène gehoord dat Nederlanders haar huis hadden gekocht, dus ze hoopte al ons een keer te ontmoeten, zodat ze weer wat Nederlands kan praten. Hele leuke ontmoeting!

’s Avonds gingen we bij Jurgen en zijn man Eric eten, erg leuk om ook Eric eens te ontmoeten, een ontzettend aardige Fransman.
Wat wij niet wisten was dat John (van Kristi) ook aanschoof, dus we hebben gezellig met zijn vijven een grote lamsbout verorberd. Die Jurgen kan wel koken hoor! Fijn, zo’n nieuwe vriend in de buurt 😉

Poêle en fonte

Donderdagochtend als eerste naar Brigitte en Max om de houtkachel op te halen. Met vereende krachten hebben we hem in de bus gekregen (en er weer uit). Hij staat nu op zijn plek op de begane grond in de eetkamer. De uitdaging die nu wacht, is om de aansluitende pijpen en bochten in de goede maten te kunnen vinden. Het lijkt op deze foto alsof het al klaar is, maar dat is schone schijn…. Het fikkie kan dus nog niet aan. Nadat we de kachel hadden gehaald weer gauw aan het (andere) werk, want de architecten, aannemer en universiteit/theaterencyclopedie wachten soms op onze bijdragen. Gelukkig is iedereen zo flexibel, super fijn! ’s Avonds hebben we de bedden voor onze aankomende gasten nog kunnen neerzetten.

Daube de boeuf au cèpes mijotée à l’ancienne

Vrijdagochtend gingen we in Ganges boodschappen doen (die supermarkt is toch echt wel veel groter dan de onze in St Hippo). Lopen we daar Howard tegen het lijf (de Engelse buurman van het huis in Ganges), wat een toeval. Hij komt binnenkort ook een keer langs. Uitgebreid boodschappen gedaan, veel ingeslagen (vooral voorraad) en ook lekkers voor het weekend gekocht, want Reijer en Mireille waren onderweg naar St Hippo.

Bij terugkomst een lekkere Daube op het vuur gezet, een stoofpot
(à la Boeuf Bourgingon) met cèpes. Die heeft lekker de middag staan sudderen (op de ouderwetse manier), en dan heb je een heel lekker ruikende binnenkomst. Eind van de middag kwamen ze aan, lekker bijgekletst, veel in het huis bekeken, de daube gegeten en eindeloos verder gekletst over alle mogelijkheden in het huis.

Montpellier

Zaterdag zijn we met zijn vieren naar Montpellier geweest. Bart en Reijer samen in zijn sportieve Audi met twee zitplaatsen en de dames lekker in de camionette, haha. dat was wel grappig. Montpellier is voor velen een hele verrassend leuke stad, met alle leuke straatjes, winkeltjes, terrassen, het lekkere weer, de verrassing van Antigone (met deze keer een festival , waardoor er veel muziek en dans was). Een heerlijk sfeertje met prachtige herfstkleuren! Het was weer een top dag!

Hommes au travail

Zondag was de dag van de arbeid… Bart en Reijer zijn met de grote eettafel in de Salle à Manger aan de slag gegaan. Die was jaren niet echt onderhouden, waardoor het uit- en inschuiven heel erg stroef ging. Met beleid, wat schoonmaakmiddelen en was (geloof ik) is nu de tafel weer bruikbaar in een net iets mooier (kleiner) maatje dan toen we hem aantroffen. We kunnen er nu goed met acht personen eten (die verwachten we a.s. woensdag). We hebben ook één van de afgelopen week gekregen kleden onder de tafel kunnen leggen.
De tafel staat op metalen wieltjes, die weer op de granito vloer staan. Dat vinden we best tricky wat beschadigingen betreft, het vloerkleed in effen grijs (aat dus niet zo opvalt) levert daar een goede bijdrage aan, hopen we!

Femmes au travail

De dames konden natuurlijk niet achterblijven met wat arbeid.
Wij hebben ons (ja, heel traditioneel…. we weten het, sorry!)
gestort op al het servies dat hier is achtergebleven bij de inboedel.
Dat moest nog een keer allemaal afgewassen worden. Dus het Limoges servies met de blauwe bloemetjes, de borden met de gouden randjes en al het glaswerk hebben we afgewassen en in de buffetkast gezet. Ook de karaffen kregen een schoonmaakbeurt,
die zijn van matglas naar prachtig gegraveerde glazen gegaan!

Na de lunch hebben we nog een lekkere wandeling gemaakt richting de Puech de Mar (een van de bergen rondom St Hippo). ’s Avonds nog genoten van mooie oranje zonsondergang. Die hebben we toch wel regelmatig, heel mooi schouwspel.

Vervolgens kwam nog de foto-sessie op de trap, wat een grote hilarische bende werd. Reijer en Mireille kwamen niet meer bij, waardoor er een komische fotoserie ontstond voor ons plakboek.

Het was me een weekje wel…! Heel gezellig, druk en met veel vorderingen / resultaat. Morgen vroeg vertrekken ze weer, en wij gaan Milla in Marseille ophalen. Ze komt tot en met vrijdag, ook vast weer heel gezellig! Welterusten allemaal!