Arche de frambro(i)se

De lente lijkt hier al begonnen te zijn. Afgelopen dagen was het rond de 18-20 graden, dus heerlijk weer. We zagen toevallig in de bouwmarkt met tuinafdeling een rozenboog, waarvoor we al plannen hadden. Dus die meteen maar gekocht en in de tuin neergezet (en toen we de boog uitpakten zagen we dat de boog uit…… Enschede komt…. duh!). In de groene (hoge) tuin staan een rozenstruik en een frambozenstruik vlak bij elkaar, die erg door elkaar heen gegroeid waren afgelopen jaar. Met die rozenboog, willen we die twee een beetje gescheiden van elkaar omhoog laten groeien: vandaar dat wij de boog hebben omgedoopt tot een ‘frambrozen’boog.

Door het lekkere weer heeft Bart de hoge drukspuit ook tevoorschijn gehaald. Inmiddels hebben we ook een tuinslang, en kunnen dus de spuit gebruiken om op de tegels in de cour en de muren (voorzichtig) te richten. Verslavend klusje en best wat eer van je werk, al gaat het niet snel. Er zit een dikke laag mos en aanslag op alles. Bart heeft zeker eer van zijn werk, want het knapt er wel van op!

Ondertussen bloeit de camelia ook bijna in de tuin, we zitten echt te wachten tot de dikke knoppen openbarsten. Overal om ons heen komt van alles in bloei, regelmatig zien we al bloeiende irissen en ook de mimosa’s staan op het punt te gaan bloeien.

Projet armoire

We hebben ook een start gemaakt met de ontmanteling van de grote kast op de palier (=overloop) op de eerste verdieping. Het is een grote kast (= armoire) die wel 20 cm voor de ingang naar de wc staat. Hele gekke plek eigenlijk voor zo’n grote kast. Dus we hebben alle deuren, de planken en de ‘hoed’ eraf/eruit gehaald, om te kijken of we het bovenste gedeelte eraf zouden kunnen halen. Op zich ging dat allemaal goed. Het lukte Bart en mij alleen niet om het bovenste deel er samen af te krijgen, te zwaar voor mij. Gelukkig wilde Pieter even komen helpen, en toen was het zo gepiept.

Over Pieter gesproken, na onze kennismaking vorige week, hadden Jolanda en hij ons uitgenodigd om hun huis / Chambres d’hôtes
Des Gens Heureux in St Hippo te komen bekijken. Als ik het goed onthouden heb, hebben ze het in 2017 gekocht, vanaf september flink verbouwd en in mei 2018 zijn ze open gegaan. Wat hebben zij een werk verricht zeg, alles opnieuw opgebouwd! Vier prachtige gastenkamers en een smaakvol ingericht woonhuis. En dat met een gigantische tuin en zwembad erbij…. het lijkt mij een heerlijke plek om te overnachten! Mocht je nieuwsgierig zijn, kijk maar eens hier.

Des Gens Heureux

Tijdens onze middagwandelingen komen we regelmatig een schaapskudde tegen die luid klingelend door het landschap grazen. Dat ziet er dan zo uit:

Macramé

In de avonduurtjes ben ik ook nog met een nieuw klusje begonnen: het maken van een macramé wandkleed. Allerlei nieuwe knoop-technieken leren, en in spiegelbeeld (wat best lastig is..). Bovendien je weg zien te vinden met hele lange draden van négen meter lang. Maar als je eenmaal de slag te pakken hebt, is dat ook weer een verslavend klusje. Wordt vervolgd!

Vrijdag zijn we naar Alès geweest. Eindelijk heb ik mijn naaimachine kunnen inleveren bij de reparateur, we hebben inkopen bij de bouwmarkt gedaan en op de terugweg zijn we in het dorpje Atuech even gestopt bij een grote brocante die we op de heenweg hadden gezien. Het blijkt dat dat dorpje meerdere brocante winkels heeft. Degene die wij bezochten leek ons hele interieur te bevatten: de kasten, spiegels, tafels, stoelen: alles stond er. En met prijzen…. poeh poeh, echt heel duur. Alle spiegels die wij in ons huis hebben, staan daar voor tussen de 1800 en 2400 euro te koop, wow! Daar moet je echt voor sparen zeg…. wat een geld.

Coffre

Zaterdag zijn we ook weer in de ‘logeerkamer’ verder gegaan met het afbikken van de structuurverf van de muur. Dat is zo stoffig, dat we dat telkens maar een paar uurtjes doen, bleh… We schoven de grote kast die in die kamer staat naar voren, om daarachter ook bij de muur te kunnen, blijkt in die muur nóg een kluis te zitten. Waarschijnlijk wilden de vorige eigenaren die een keer weg laten halen, want er zitten flinke zaagsneden omheen. Waarschijnlijk was het onbegonnen werk en hebben ze uit nood de grote kast er maar voorgezet….
Wij hopen natuurlijk op nog een fantastische schat die nog in de kluis zit, nu alleen nog even de sleutel vinden.

Magnifique vue sur le village

Zondagochtend hebben we weer een nieuwe wandeling gemaakt (althans een pad/weg) die we nog niet eerder gelopen hadden. Langs de noordkant van de Puech de Mar over de Chemin le la Meuse. Van daaruit kon je mooi het oude fort zien liggen. We staken uiteindelijk de weg (naar Ganges) over om weer richting de Voie Verte te lopen. Daar kwamen we niet op, de voie verte ligt daar verdiept en wij liepen met een brug eroverheen. Daardoor weer een leuk nieuw paadje ontdekt. We liepen door een wat oudere buitenwijk van St Hippo, waar de kavels nog op een aardige manier waren aangelegd, met (groene) tuinen in terrasvorm en wat meer diversiteit in de woningen. Een stuk leuker dan de huidige ‘vinex’ uitbouwwijken, die zijn echt heel saai met grote muren om de huizen, huizen die zonder smaak zijn gebouwd, geen groen, geen bomen en wel veel bestrating. De ‘onderhoudsvrije’ tuin komt niet alleen in Nederland voor, helaas!

Uiteindelijk kwamen we bij de voie verte uit op het punt waar de tunnel begint. Daar zagen we een paadje dat de berg op gaat (in plaats van de tunnel in). We hebben die eens gelopen en werden getrakteerd op een prachtig uitzicht op het dorp. En eindelijk een uitzicht waarbij we onze ‘diamant’ op het dak konden zien (het dakraam boven ons trappengat is een soort diamantvorm)! Hoera!

Anti xylophages

Omdat het zo lekker weer was, is Bart nog verder gegaan met de hogedrukspuit en ik ben in de bibliotheek kasten in de anti-houtworm middel gaan zetten (houtworm = xylophages). De ramen konden wagenwijd open, dus prima om dat binnen te doen. Eerst de grote onbehandelde onderdelen met de kwast, en later nog met de spuitbus. Dat was heel grappig: bij die spuitbus zit een slangetje met een naaldje eraan, die je in de gaatjes van de houtworm stopt en dan vol spuit met dat goedje, zodat de houtworm geen kans meer maakt. Ook weer een verslavend werkje (wél met beschermende middelen aan, want dat Xylophene is geen lekker goedje). Zo gaan we gestaag door met genieten, werken, klussen, wandelen et cetera et cetera.