Pixel Hippo

Bart is afgelopen week weer lekker creatief bezig geweest. Hij heeft ons huis in pixel art gegoten. Echt heel grappig het huis zo te zien, want we zien het nooit van deze afstand recht voor ons huis staand…. want dat kan nou eenmaal niet in ons smalle straatje.

Ook is hij door de week heen nog bezig geweest met de muur in de keuken om die te repareren / glad te maken. Nou dat vordert nu toch wel aardig. Alleen al dat het nu witter is en die grijze vlakken weg zijn, dat scheelt al veel. Maar, ik kan jullie verzekeren dat het ook een stuk gladder is geworden!

Dinsdag of woensdag tijdens ons einde-middag-wandelingetje kwam er een mijnheer op ons aflopen die heel hartelijk “goedemiddag Bart en Marjolaine” tegen ons zei. Wij lichtelijk verbaasd… blijkt het de Nederlandse Pieter te zijn, die met zijn vrouw Jolanda de Chambres d’hôtes Des Gens Heureux in St Hippo runt. We volgen elkaar op Instagram, maar hadden elkaar nog nooit gezien. Pieter heeft onze blog gelezen en herkende ons tijdens dat wandelingetje, zo grappig! Dus meteen maar een afspraak gemaakt om uitgebreider kennis te maken op zondag.

Bart, Jacob, Sophie en ik

Vrijdag zijn Sophie en Jacob komen eten. Ze kwamen heel stoer op de fiets vanuit Cros. Op zich is het maar een paar kilometer, maar toch, de bergen uit en (op de terugweg) weer de bergen in met deze kou (‘s-nachts is het hier toch ook wel ruim onder nul graden).
We hadden elkaar alleen nog maar bij feestjes gezien, dus eigenlijk nauwelijks ‘echt’ gesproken. Heel leuk om hun beweegredenen te horen om hier te komen wonen en leven. Het lijkt behoorlijk op ons verhaal, ook midden vijftig hier een nieuw leven komen opbouwen. Klussen in huis en ook nog gewoon doorwerken. En ondertussen genieten van alles wat het land en de streek hier te bieden heeft.

Zaterdagochtend door een tip van Jacob eens bij een andere bakker langs geweest. Ze hadden daar veel lekkere broden, maar ook deze bovenstaande “baguette au charbon”, stokbrood met houtskool. Hmmmm dat ziet er toch best gek uit, zwart brood. Die heb ik nog maar even overgeslagen.

We waren best een beetje brak van de avond ervoor, dus we hebben lekker de voie verte gewandeld richting Ganges. Eens kijken hoever ze zijn met asfalteren. Tijdens het wandelen kom van alles tegen.
Een geparkeerde Simca die volledig in het groen is opgenomen, een kerkje met een ‘clocher a peigne’ in Cadier et Cambo en hele smalle bruggetjes, waar maar één persoon qua breedte overheen kan wandelen (waarom zijn die ooit gemaakt, vraag je je af).

het frame van de wand MMaTT 2 m x 1,2 m bij Maartje thuis

Ondertussen hadden we ook bedacht dat het voor Maartje (Bart’s zus) wel tof zou zijn om voor ons een wand MMaTT te maken voor in onze eetkamer. Tijdens ons laatste bezoek hadden we al diverse lakens en doeken gebracht, die hier in het huis achtergebleven waren. Door dat in repen te scheuren, ontstaat er weer materiaal waarmee je kan weven of knopen. En daar maakt Maartje dus matten mee, vandaar de MMaTT. Een grote wand-mmatt is een mooie uitdaging, we zijn heel benieuwd! Go girl!

Zondag zijn we weer in de ‘logeerkamer’ verder gaan klussen met het afkrabben van de muur. Een heel stoffig klusje waar je niet meer dan een paar uur mee bezig moet zijn… We hebben nu toch al een halve vuilnisemmer vol met de zooi die eraf gekomen is, een flink aantal kilo’s. Het vordert, al is het niet rap. Geduld is een grote zaak.

Eind van de middag kwamen Pieter en Jolanda langs, waarmee we gezellig taartjes hebben gegeten (want Mex is vandaag jarig) en daarna geborreld. Leuk om zo alle verhalen van iedereen te horen die in St Hippo is neergestreken. Woensdag gaan we bij hun Chambres d’Hôtes kijken, zij hebben flink verbouwd in hun huis voordat ze de B&B openden in 2019. Wellicht kunnen we nog wat inspiratie opdoen en tips krijgen wat wel en wat niet te doen. Het was weer een mooie week!