De weken beginnen al weer redelijk ‘normaal’ te worden in ons Franse leventje. Maandag hebben we Stefan uitgezwaaid die richting Girona ging om te fietsen. Het schijnt daar echt een fietsers-walhalla te zijn. De dagen erna ging het werk gewoon weer door, al proberen we nu rond lunchtijd ook even in de tuin te genieten. Bij de serre is rond lunchtijd de zon in een hoekje aanwezig, waar we dan lekker een kopje thee gaan drinken. Een van de dagen zagen we zowaar een vliegtuig die rechtsomkeert leek te maken, heel maf zo vlak boven ons huis. We dachten dat het mijn collega Herman was, die ook naar Girona zou gaan en wat was vergeten. Haha.
De afgelopen weken hebben we best regelmatig de houtkachel aangehad, waardoor de houtvoorraad al wat aan het slinken was.
Dus vrijdag zijn we weer twee stères hout gaan halen in Sumène.
We worden er al aardig bedreven in: bij de houthandel hadden we
het binnen een half uur in de camionette ingeladen. ’s Middags weer even de straat geblokkeerd en uitgeladen. De tijd zorgvuldig uitgezocht: na de lunchtijd en voordat de school uitgaat, dan rijden er de minste auto’s door de straat. Ook toen hadden we het weer binnen een half uur in de hal uitgeladen, en nog een half uur om alles in de cave te krijgen. Netjes opgestapeld, wij komen de winter en lente wel weer door. Hopelijk mijn duim ook, want ik had pech dat mijn duim zin had om tussen twee houtblokken in te gaan zitten.
En chêne vert is best hard en zwaar. Die is dus helemaal blauw…. auw. Hopelijk blijft mijn nagel zitten!
Da Costastraat weer bewoond
Ondertussen zijn ook de twee Portugese dames aangekomen in de Da Costastraat om een aantal maanden op onze woning te gaan passen. Fijn dat het huis weer gebruikt gaat worden! Wouter, onze geweldige overbuurman, bood heel lief aan om de dames op het station op te gaan halen. Het is best spannend, denken we, als je in een ander land in het donker aankomt met flink wat bepakking en je weg moet vinden in de stad en onbekend huis. Ja, het is en blijft een heel fijn straatje, de Da Costastraat! Deze blije foto kregen we toen ze net waren aangekomen. We hopen dat ze een heerlijke tijd hebben in ons huis. Maar, ze zullen heel hard werken: beiden zijn ze promovendi die bij het LUMC onderzoek gaan doen naar diverse soorten kanker. Dus: zet hem op dames! Goed werk!
Aan de andere kant van de wereld geniet Milla ook heel erg van haar drie maanden trip door Nieuw Zeeland. Zo leuk om haar via Polarsteps te kunnen volgen! Hoogtepunt van de week was dat ze dolfijnen, orka’s en walvissen heeft gezien. Geweldig toch?
Bricolage
Zaterdag hebben we weer flink wat gaten geprobeerd op te vullen in de keuken. Gaten vullen is eigenlijk nog wel te doen, maar grote vlakken vlak strijken is onbegonnen werk… alles is bol, hol krom en niet recht of vlak in ons huis. We zijn daar nog wel even bezig… om misschien te besluiten een kastje voor de muur te zetten, haha, daarmee is het ‘probleem’ ook opgelost.
Cros
Eind van de middag zijn we nog richting Cros gewandeld (een gehuchtje te noorden van St Hippo), naar de mas van Sophie en Jacob. Ze waren thuis, maar hadden bezoek van Jacob’s oudste vriend Poul, die naar Australië gaat emigreren. Het is daar ‘baas boven baas’… wie emigreert het verst? We zijn niet lang gebleven
en hebben ze voor een etentje uitgenodigd volgende week. Onderweg kom je toch altijd bijzondere dingen tegen. Bijvoorbeeld: een elektriciteitskastje dat helemaal open staat met alle draden open en bloot, Bart stond er hoofdschuddend bij. En, hebben jullie wel eens een Franse garagedeur gezien? Vast deze gele nog niet… Wat een mop.
Peinture texturée
Zondag gingen we aan de slag in de voorlopige logeerkamer. Op de muren zit een soort structuurverf (zie hierboven), die op heel veel stukken is losgelaten of craquelé is. Niet te doen dus om daar ‘zomaar’ met iets overheen te gaan, dus verwijderen maar. Heel satisfying om de eerste (makkelijke) laag eraf te halen. Helaas zit niet alles los…. dus flink krabben en schaven. Wel tof uitzicht vanuit je klus-kamer…! Daar doen we het voor 🙂 Wordt vervolgd!
