Onze (voorlopig) één na laatste week in Frankrijk! En die mochten
we nog op vakantie ook! De eerste drie dagen hebben we in Saint Hippolyte doorgebracht, in Chambre d’hôtes Les Trois Comtes,
in hetzelfde bouwblok als ons toekomstige huis. Het huis met de blauwe luiken, zoals Catrien (een NLP-vriendin van me) zou zeggen, zij was daar ook een keer geweest, hoe toevallig.
We hebben genoten van de heerlijk rustige binnentuin, waar de vogeltjes volop fluiten. Geen continue blaffende honden gehoord, heerlijk. Gastvrouw en gastheer Brigitte en Max uit Zwitserland waren heel aardig en hebben ons ook volop verteld over Saint Hippo.
Ze vonden het erg leuk te horen dat wij een soort ‘buren’ gaan worden.
Bovenstaande foto is gemaakt vanaf de bovenste verdieping van Les Trois Comtes. Links in beeld zie je een muur met flink schuin dak, daarvoor ligt onze toekomstige tuin. Jullie begrijpen, we gaan nog wel voor wat gezellige begroeiing tegen die muur zorgen!
Op paas maandag zijn we lekker uit eten geweest bij Auberge la Cigaloise, een van de betere restaurants in St Hippo. Het is een Logis de France hotel + restaurant, dus sowieso een van onze favorieten. We hebben er inderdaad heerlijk gegeten. Dinsdag hebben we zowel ’s ochtends als ’s middags een wandeling gemaakt, het was de laatste zonnige dag, zo was de voorspelling. ’s Ochtends zijn we richting de berg de Marianne gelopen, zie foto boven.
’s Middags zijn we naar de ‘Dolmen’ gelopen, een soort oud hunebed in de buurt. Ook vanaf die plek weer mooi uitzicht op de Marianne en de Cengle, en zelfs in de verte zie je de bergen bij Ganges, helemaal achterin het dal. Erg grappig om zo de buurt te leren kennen. Dinsdagavond verwende Max ons met een driegangendiner, heerlijk.
Woensdag zou het gaan regenen, we besloten een autoritje te maken naar Anduze en Alès. Gewoon om even te kijken hoe ver dat rijden is en wat voor stad Alès is. Ondertussen wachtten we nog in spanning af of we nog de lijst met meubels zouden ontvangen voordat we naar de notaris zouden gaan, en zo waar, woensdagavond tegen zevenen zat de lijst in onze mailbox.
Donderdagochtend ging de wekker vroeg, want we moesten om
8 uur in Sauve (buurdorpje) bij de notaris zijn om de voorlopige koopovereenkomst te tekenen. Gelukkig konden we bij de Chambre d’Hôtes vroeg ontbijten. Na een allerhartelijkst afscheid, reden we naar Sauve.
De huidige eigenaresse was er met haar zus, en ook de makelaar was erbij aanwezig. De notaris ging ongelofelijk snel van start en praatte echt heel snel. Poeh, dat was even flink aanpoten voor ons.
De procedure hier in FR bij de voorlopige overeenkomst is veel uitgebreider dan in NL, en dus na twee uur 40 pagina’s tekst en bijlagen te hebben doorgenomen, was het moment dan daar:
de ondertekening!
Het begin van onze toekomst in FR. We hadden leuk contact met de huidige eigenaresse, en ze had nog een ‘cadeautje’ voor ons meegenomen: een rol van het handgeschilderde behang wat op diverse plekken in het huis zit. Ze hadden verteld dat ze daar nog meer van hadden, en Bart had aangegeven dat hij wilde gaan kijken of hij het zou kunnen reproduceren om het te herstellen in het huis. Ze hadden de rollen gevonden tijdens het opruimen en alvast één voor ons meegenomen zodat Bart er misschien al wat mee kan doen. Erg leuk en attent! We hebben telefoonnummers en mail uitgewisseld, dus we kunnen nu rechtstreeks met elkaar communiceren. Fijn! Na deze twee pittige uren (en zonder een kopje koffie of wat dan ook…) snakten we naar een kop koffie, voordat we naar Arles zouden doorrijden. Dus in Sauve bij een cafeetje gaan zitten en even zitten uit-stuiteren. Wat een uitputtingsslag zeg!
In de middag kwamen we in Arles aan, het stadje waar Van Gogh ook een tijdje gewoond heeft. We verbleven in een prachtige Chambre d’Hôtes (Maison Huit) van een kennis van Valérie en Walter, midden in het centrum, zie foto hieronder. We hebben ’s avonds onszelf op een lekker drankje getrakteerd bij restaurant Arlatan, plaatjes waren het, en ook nog heel lekker 🙂 Het eten was daar ook super lekker en de locatie geweldig, wat een kleurrijke plek om te zijn.
Helaas was het weer erg wisselvallig, dus we hopten van regenbui naar regenbui. Arles is een prachtig stadje, werkelijk alle straatjes zijn mooi en verzorgd. Maar… wel overspoeld door toeristen, busladingen vol. Wij zouden daarom niet in zo’n stadje willen wonen, voor een bezoekje echter zeer de moeite waard! We bezochten het Fondacion Van Gogh (met gaaf dakterras, zie foto bovenaan met uitzicht over de hele stad) en Luma, een spannend gebouw van architect Frank Gehry bij oude werkplaatsen van de Franse spoorwegen, die zijn herbestemd. Op deze regenachtige dag was Bart wel degene die wat kleur bracht bij het gebouw, haha!
Veel te zien in Luma, buiten het bijzondere gebouw zelf (met muren van zoutkristallen, reuze glijbaan en fraai trappenhuis), waren er mooie tentoonstellingen te zien. Prima dus voor die regenachtige zaterdag.
Vanochtend (zondag) voor de laatste keer bij Julia van Maison Huit ontbeten, erg leuk bij haar in de keuken (inspiratie opdoen!) en met andere gasten aan tafel. Leuke gesprekken, al gingen ze veel over theater, want veel theatermensen in het huis. Helaas wel meteen in het Engels zodra er Engelsen bij zijn….dus van Frans spreken is niet heel veel gekomen. Julia heeft ook de gewoonte om rond 19 uur met haar gasten een borreltje te drinken, dus we hadden de andere gasten al eerder ontmoet. Prettige sfeer zo bij haar in huis!
Aan het begin van de middag weer terug naar ‘huis’ in Ganges gereden, en nu weer geïnstalleerd op de voor ons inmiddels zo bekende plek in La Maison du pont vieux. Voor de laatste week…. boehoe hoe… We gaan hoe dan ook toch nog maar even erg genieten!